روزگار غریبیس!
ارسال‌شده در نوشته‌های بابی در می 1, 2009
سوار لاک پشت بودیم!
ارسال‌شده در نوشته‌های بابی در آوریل 28, 2009
تابستون که بچه‌ها رفته بودن ایران، ۲ ماهی موندن، روزی که رفتم از فرودگاه اوردمشون خونه ، خانومم گفت این بچه رو وردار ببر پارک که منو کچل کرد، ایران هر جایی میبردیمش، میگفت من فقط دوست دارم با بابام برم پارک! میبردیمش، رستوران ناراحت بود، میبردیمش مسافرت ناراحت بود، بردیمش شمال لب دریا ناراحت بود حتی پارک هم که میبردیمش بازم میگفت نه من دوست داشتم با بابام برم پارک! (more…)
آشپزی بند انگشتی!
ارسال‌شده در نوشته‌های بابی در آوریل 26, 2009
چند وقت پیش، خانومم خونه نبود، زنگ زد گفت، من دیرتر میام، خورشت حاضره، فقط باید رو اجاق گرمش کنی، واسه خودت و بچه‌ها یک کم برنج درست کن، بخورین تا من بیام، گفتم من بلد نیستم پلو درست کنم! چونکه حوصله نداشتم برم ۲ ساعت تو آشپز خونه بالا پایین بپرم!، گفتم بچه هارو میبرم McDonalad`s یک چیز واسشون میگیرم بهشونم میگم وقتی دارن میخورن چند دفعه بگن مرگ بر امریکا که ثوابی هم کرده باشن! گفت نه بابا باز نبری بهشون از این آشقالا بدی، تنبلی نکن، برنج درست کردن ۲۰ دقه بیشتر طول نمیکشه، نمیخواد برنج دم کنی، کته بذار ۲۰ دقه یی حاضره! گفتم چطور تو که میخوای آشپزی کنی ۳ (more…)
چیز!
ارسال‌شده در نوشته‌های بابی در آوریل 24, 2009
نمی‌دونم این چه عادتیه که بعضیها دارن و به جای هر کلمه، میگن چیز، مثل، آقای چیز، چیز من، برنامه چیز، کتاب چیز………
تو مغازه نشسته بودم که دیدم در باز شد و آقائی ایرانی ، نسبتا جوون اومد تو، پرسید آقای …. شما هستین؟ گفتم بله، اسم شریف جناب عالی؟ گفت منو آقا حمید راهنمایی کرده که خدمت شما برسم، گفتم خدمت از ماست، امر بفرمایین، اومد به حساب با احترام صحبت کنه، قاطی کرد،
معلوم بود از اون جوونایی هست که اصلا این تعارف ماروف‌های ایرانی رو بلد نیست، ولی دوست هم داره که کم نیاره، گفت غرض از مزاحمت، من حقیقتش… یک خورده فکر کرد و ادامه داد، چیزم چیز شده!
(more…)
!چیز
نوشته بابی (مهدی امیری) در آوریل 24, 2009
نمی‌دونم این چه عادتیه که بعضیها دارن و به جای هر کلمه، میگن چیز، مثل، آقای چیز، چیز من، برنامه چیز، کتاب چیز………
تو مغازه نشسته بودم که دیدم در باز شد و آقائی ایرانی ، نسبتا جوون اومد تو، پرسید آقای …. شما هستین؟
گفتم بله، اسم شریف جناب عالی؟
گفت منو آقا حمید راهنمایی کرده که خدمت شما برسم.
گفتم خدمت از ماست، امر بفرمایین!
اومد به حساب با احترام صحبت کنه، قاطی کرد، معلوم بود از اون جوونایی هست که اصلا این تعارف ماروف‌های ایرانی رو بلد نیست، ولی دوستم نداشت که کم بیاره !
گفت غرض از مزاحمت، من حقیقتش… یک خورده فکر کرد و ادامه داد، چیزم چیز شده!
(more…)
گر دست فتاده را گرفتی مردی!
ارسال‌شده در نوشته‌های بابی در آوریل 17, 2009
دیروز جاتون خالی رفته بودم ظهر واسه نهار، نمیخوام راجع به خوبی و بدی غذا ( که اتفاقا خیلی هم خوب بود!) صحبت کنم،چونکه خداییش هر چی خوبم باشه به پای غذا‌های خونه که خانومای فداکار ایرانی زحمت میکشن و درست می‌کنن نمیرسه!( اینم منباب احتیاط که اگه یکوقت خانومم خوند، بگه به به چه مرد مهربونی! )
بله داستان اصلا چیز دیگس (more…)
…..سیگار با سیگار روشن کردن شنیده بودیم اما
نوشته مهدی امیری در آوریل 14, 2009 شنبه‌ای خانوم یکی از دوستان ارمنی که خیلی هم سر به سر همدیگه میذاریم زنگ زد که چطوری و جای خانوم بچه‌ها خالی…
!میدونستین گل‌ها با هم حرف میزنن؟
نوشته مهدی امیری در آوریل 12, 2009 ١٠-١٥ روزی میشه که خانوم بچه‌های من رفتن مسافرت و این جریان مسلما ناراحتی‌هایی برای من ایجاد کرده، گذشته از دلتنگی شدید برای…
پهلوون خداداد!
نوبسنده مهدی امیری در مارس 7, 2009
بچه که بودیم، تو شهرمون یه پهلوون داشتیم که همه دوسش داشتن، همه بهش احترام میذاشتن و تو همه مجلس‌هام بود، مراسمی نبود که خداداد توش نباشه، ما بچه هام بخاطر اینکه میشنیدیم بهش میگن پهلوون خداداد و یا بعضیام که بیشتر باهاش دمخور بودن پهلوون خودی بهش میگفتن، خیلی روش حساب میکردیم، تو عالم بچگی اونو از رستم هم قوی تر میدونستیم! کوتاه کنم داستانو، یکروز شنیدیم که قراره پهلوون خودی ما با پهلوون شهر همسایمون مسابقه بده، اسم پهلوون اونا الان یادم نمیاد اما اسم دهن پرکنی داشت، همشهری‌های ما هم مثل همه هموطنا با همسایه‌هاشون تو شهر بغلی همیشه در مقابله و مبارزه بودن،ما که چشم دیدن اونارو نداشتیم اونام میخواستن سر به تن ما نباشه!
تمام شهر منتظر این گردگیری بودن، ما بچه ها هم که مطمئن مطمئن بودیم که پهلوون خودی درسی بهشون میده که دیگه برن و پشت سرشونم نیگا نکنن! (more…)
عرق فروش شهر ما!
ارسال‌شده در نوشته‌های بابی در فوریه 27, 2009 وقتی که بچه بودیم، تو شهرمون که یک شهر مذهبی بود، یکدونه عرق فروشی داشتیم! اونم کجا ۲۰۰-۳۰۰ متر مونده به مدرسه…
