خانومه میپرسه که شما آیا به دوستی معمولی بین زن و مرد اعتقاد دارین؟
میگم نه والا, به نظر من همچین چیزی نمیتونه وجود داشته باشه که یک زن و یک مرد, بتونن مدت طولانی با همدیگه دوست معمولی باشن, مثل مرد با مرد و زن با زن!
میگه, یعنی چی؟! چرا وجود نداشته باشه, مشکلش کجاست؟
میگم دوستی نزدیک من منظورمه وگرنه , سلام و علیک کردن با همدیگه و بعضی وقتا همدیگه رو جایی دیدن و حال همدیگه رو پرسیدن … این خیلی هم رایجه اما مثالی براتون میزنم, شما میتونین با دوست همجنس خودتون برین مسافرت, صبح تا شب با هم باشین, تو یک اتاق بخوابین با هم صبحانه, ناهار,شام بخورین….آیا میتونین با یکی که جنس مخالف باشه این کار رو بکنین؟
میگه, شما نمیتونین, شاید بعضی ها بتونن!
میگم شما میتونین؟
میگه شاید.
میگم من باور نمیکنم, مگر اینکه طرف مقابل هیچ آثار و علائمی از اون جنسیتش نداشته باشه!
میگه, منظورتون چیه؟
میگم منظورم اینه که که مثلا, مرده با زنی دوست بشه که اینقدر زشت باشه که برای مرده هیچ جذابیتی, به عنوان زن, نداشته باشه!
میگه شما میتونین با یک خانوم که به نظر شما خوشگل نباشه, خوش اندام نباشه , زشت باشه دوستی معمولی و صمیمانه ای داشته باشین؟
میگم نخیر من که اصلا, چونکه با خانومی با این مشخصات, حاضر نیستم حتی حرفم بزنم چه برسه به این که بخوام باهاش دوست صمیمی بشم!
از این حرف آخریم, زیاد خوشش نیومد گفت:
حالا یکی این حرفا رو بگه که خودش تحفه ای باشه , یه چیزی, شما خودتونم همچین آش دهنسوزی نیستین که بخواین, ریز و درشت کنین!
گفتم, میدونم, حق با شماست, اینو خیلیا بهم گفتن اما اخلاقمه دیگه, کاریشم نمیتونم بکنم!
گفت واقعیتش, شما باید خوشحالم باشین که اصلا خانومی پیدا بشه که با شما صحبت کنه!
گفتم, بازم شاید حق با شما باشه اما شمام دیگه لازم نیست که خودتونو اینقدر زجر بدین و با من دهن به دهن شین, الانم فقط چونکه سؤال فرمودین, من دارم جوابتونو میدم وگرنه شمام جزو همون دسته خانومایی هستین که من,بخاطر همون اخلاق بدم, حاضر نیستم باهاشون حرف بزنم ! ……….