دخترم پرسید بابی, تو وقتی هم سن من بودی چه کارتونایی رو از همه بیشتر دوست داشتی؟
گفتم: بچگیای من باباجون برمیگرده به ۴۰-۵۰ سال پیش, مثل حالا نبود دخترم که صبح تا شب ۲۰۰ تا کانال تلویزیونی باشه که هر چی رو دلت خواست تماشا کنی!
یاد قدیما افتادم:
تو شهر ما هنوز تلویزیون نیومده بود, صحبتش بود که تا یکی دو سال دیگه, یک ایستگاه تقویت کننده بزارن که مام بتونیم یکی از کانال های تلویزیونی رو ببینیم!
یکی از مغازه دارا اما چند تا تلویزیون از این مبله ها که در داشت و قفل و کلید ! شاوب لورنس بود, آزمایش بود, یادم نیست دقیقا, آورده بود واسه فروش!
یکیشم گذاشته بود پشت ویترینش, شبا ۲-۳ ساعتی روشن میکرد!
هیچی هم غیر از برفک نشون نمیداد اما جلو مغازه این آدم جا نبود که وایستی, ملت جمع میشدن واسه تلویزیون تماشا کردن!
ساعت ها برفک تماشا میکردن و سیر نمیشدن, چه دعوا ها و بزن بزنایی که اونجا نشد سر جای خوب گرفتن!
دخترم گفت: خب همونی که تو میدیدی اسمش چی بود, شاید بتونم تو گوگل پیداش کنم؟ دوست دارم حتما ببینم!
مرحوم ارنست همینگوی, نور به قبرش بباره این شب جمعه ای! کتابی نوشته بود که اصلا رمان نویسی جهان رو متحول کرد, اسمش بود برف های کلیمانجارو, فیلمشم ساخته بودن با گرگوری پک و آوا گاردنر, فکر کنم کسی نبود اون زمان که این کتاب رو نخونده باشه و این فیلم رو ندیده باشه, محشر بود!
دخترم دوباره پرسید, اسم کارتونه چی بود بابا؟
گفتم: اسمش بود برفک های کلیمانجارو باباجون, اما فکر نکنم بتونی تو اینترنت پیداش کنی عزیزم چونکه این کارتونو, تو شهر ما ساخته بودن, جاهای دیگه نشون نمیدادن ..
khoob bood mersi,to hamon facebook mizashtin digeh.
والا راستش مرجان خانوم, اول گذاشتم, دیدم هیچکی لایک نکرد, ورداشتمش!
میدونین, فیسبوک, مال یک عده هست که میرن از تو اینترنت, مطالب رو کپی میکنن بعدشم میزارن تو فیسبوک, بدون اینکه اسمی هم از اونی که مطلب رو نوشته ببرن!
۵۰-۴۰ نفر هم لایکشون میکنن و باز میرن ۱۰ تا دیگه مطلب از اینور اونور میدزدن میزارن اونجا, خیلی هم احساس غرور بهشون دست میده!
من وقتی یک مطلب قشنگ میبینم در فیسبوک از آدمایی که میدونم این کاره نیستن, ,اولین کاری که میکنم اینه که یک جملشو میزارم تو گوگل, میبینم که هزار جای دیگم همون مطلب هست, میفهمم که مطلب دزدیه, لایک نمیکنم!
بعضی وقتام دیدم که مطالبی رو که نوشته منه, آدمای دیگه گذاشتن, بدون اسم من, ۳۰۰- ۴۰۰ نفر لایک کردن اما من که میزارم ۵۰-۶۰ نفر هم لایک نمیکنن!
میگن اگه لایک کنیم روش زیاد میشه!
باور کنین وقتی مطلبی میزارم که نمینویسم مال خودمه, بیشتر لایک میکنن تا وقتی اسم خودمو بالاش میزارم!
یکی از دوستان چند روز پیش میگفت, قبلا مطالب من رو لایک میکردی, حالا نمیکنی, گفتم قبلا فکر میکردم خودت مینویسی, حالا میبینم که همش مطالب دیگرانه, خودت چیزی بنویس, جالب باشه حتما لایک میکنم یام اینکه اسم نویسندشوبزار.
من مطالبی رو که دوست داشته باشم لایک میکنم حالا میخواد اونی که share کرده, بشناسم یا نشناسم, اونایی رو هم که دوست نداشته باشم لایک نمیکنم حتی اگه خودم share کرده باشم! 🙄
والا راستش مرجان خانوم, اول گذاشتم, دیدم هیچکی لایک نکرد, ورداشتمش!
میدونین, فیسبوک, مال یک عده هست که میرن از تو اینترنت, مطالب رو کپی میکنن بعدشم میزارن تو فیسبوک, بدون اینکه اسمی هم از اونی که مطلب رو نوشته ببرن!
۵۰-۴۰ نفر هم لایکشون میکنن و باز میرن ۱۰ تا دیگه مطلب از اینور اونور میدزدن میزارن اونجا, خیلی هم احساس غرور بهشون دست میده!
من وقتی یک مطلب قشنگ میبینم در فیسبوک از آدمایی که میدونم این کاره نیستن, ,اولین کاری که میکنم اینه که یک جملشو میزارم تو گوگل, میبینم که هزار جای دیگم همون مطلب هست, میفهمم که مطلب دزدیه, لایک نمیکنم!
بعضی وقتام دیدم که مطالبی رو که نوشته منه, آدمای دیگه گذاشتن, بدون اسم من, ۳۰۰- ۴۰۰ نفر لایک کردن اما من که میزارم ۵۰-۶۰ نفر هم لایک نمیکنن!
میگن اگه لایک کنیم روش زیاد میشه!
باور کنین وقتی مطلبی میزارم که نمینویسم مال خودمه, بیشتر لایک میکنن تا وقتی اسم خودمو بالاش میزارم!
یکی از دوستان چند روز پیش میگفت, قبلا مطالب من رو لایک میکردی, حالا نمیکنی, گفتم قبلا فکر میکردم خودت مینویسی, حالا میبینم که همش مطالب دیگرانه, خودت چیزی بنویس, جالب باشه حتما لایک میکنم یام اینکه اسم نویسندشوبزار.
من مطالبی رو که دوست داشته باشم لایک میکنم حالا میخواد اونی که share کرده, بشناسم یا نشناسم, اونایی رو هم که دوست نداشته باشم لایک نمیکنم حتی اگه خودم share کرده باشم! 🙄