پسته دونه ای ٣٥٠٠ تومن

چند روز پیش هموطنی تشریف آورده بود پیشم و میخواست تلفن آیفون ٥ بخره و  به گفته خودش ببره  برای پسرش، ایشون تاجر فرش بودن در بازار تهران.
پرسید این آیفونای شما چنده ؟
گفتم:  ٦٢٩ تا .
پرسید: یورو ؟!
گفتم:  یورو دیگه، تومن که ما اینجا نداریم!
گفت، بابا انصافم خوب چیزیه، اینا که ایران خیلی ارزون تره! یورو الان ٥ تومنه! میشه بالای ٣ میلیون!
گفتم، ایران آیفون ٥ کجا دارن تو این تحریم ها؟!
گفت، ببین دوست عزیز، شما ها تو اروپا و امریکا نشستین، واسه خودتون داستان سرایی میکنین، من خودم تهران زندگی میکنم، کسب و کارم اونجاست ، خیالتونو راحت کنم، تو ایران هر چی که بخواین هست، از شیر مرغ گرفته  تا جون آدمیزاد ، همه چیزم نصف قیمت اینجا، اینجا بابا سر گردنست!
شما هر چی خواستی که اینجا پیدا نشد، تشریف بیار ایران همه جا ریخته، من نمیدونم شما ها تو خارج چه اسراری دارین که ایران  رو جوری نشون بدین که انگار قحطیه ! نه برادر من شما ها ناراحت ما نباشین، یه  سر بیا ایران زندگی ها رو ببین، اونوقت دیگه اسم اروپا رو هم نمیبری ، این چیزایی هم که شما میشنوین همه داستانه! شما اینورآبی ها، حالتون رو بکنین  تو کافه ها و رستوران ها و کاباره ها ،ویسکی و کنیاک و ودکاتون رو برین بالا و غصه ما رو هم نخورین، ما وضعمون از شما ها بهتر نباشه، بد ترم نیست! فت و فراوونی که در  ایران هست، هیچ جای اروپا نیست برادر من!
حالام چونکه نمیخوام دست خالی برگردم،  یک تخفیف کلی بده یکی از گوشی هاتو بگیرم برم، مالیاتشم ، خودت همین جا کم کن!
گفتم عزیز من،  ما قالی که نمیفروشیم، اینا قیمتاش مشخصه ما ٦٢٠ تا میخریم ٦٢٩ تام میفروشیم، فرش که نیست که ٥٠٠ در صد بکشیم روش ٥٠ در صد تخفیف بدیم بازم ٢٠٠ در صد روش بخوریم!
گفت:ببین اهل معامله نیستی ها، ما کسی رو نمیزاریم دست خالی از حجرمون بره بیرون!
گفتم، شما درست میفرمایین  اما سیستم اینجا فرق میکنه، ٦٢٩ تاست، دوست دارین بدم خدمتتون!
گفت سر گوشی که معاملمون نشد مام فردا عازمیم و  داریم برمیگردیم،  چند  بسته  پسته با خودمون آورده بودیم، البته واسه خودمون و  نه برای فروش اما ٢ بستش مونده و دیگه بار اضافی هم  با خودمون نمیخوایم برگردونیم، پسته هاشم اعلا و  درجه یکه، اینا رو هم میدیم خدمت شما  که هم ما بارمون  سبک تر شه و هم شما دم عیدی بی پسته و آجیل  نمونین!
٢ جعبه پسته گذاشت رو میز گفت قابلی نداره!
گفتم صاحبش قابله، چند هست این پسته ها؟
گفت من عرض  کردم که قابل شما رو نداره اما حالا که اسرار میکنین، شما ٢٠ تا بدین، همون قیمتی که خودمون، ایران  خریدیم، خدا بده برکت!

پرسیدم واسه ٢ تاش ؟
گفت نه عزیز من بسته ای! حالا  نوبت من بود که بپرسم،  یورو؟!!!
بسته ها رو نگاه کردم دیدم ٣٠-٤٠ تا  بیشتر تو هر جعبه ای  نیست، گفتم تا وقتی که من ایران بودم، پسته ها رو کیلویی میفروختن، حالا مثل اینکه دونه ای میفروشن! اونم  دونه یی…… فرمودین  یورو چند بود؟!  ٥٠٠٠ تومان؟  پسته دونه ای ٣٥٠٠ تومان،  راستش از گلوی من پایین نمیره!
این بسته ها نیم  کیلو پستم توش  نیست، یعنی پسته تو ایران کیلویی ٢٠٠ هزار تومنه؟!
گفت چی خیال کردی، ایران که مثل اینجا نیست که هرچی دلت بخواد دم دستت باشه، شما مثل اینکه خیلی وقته که ایران نبودی! شما ها اینجا نشستین، همه چی هم واستون آمادست، گوشت و مرغ و نون و برنج و هر چی هوس کنی ، از هر کدومشم هزار رقم !
ایران عزیز من ، باید واسه یک مرغ نصف روز تو صف وایستی، تازه کیلویی ٨ تومن هم بدی! نون دونه ١٠٠٠ تومنه برادر من، کجای کاری شما، اونم نونی که جلو سگ بندازی بلانسبت،  در میره! شما ٢ هفته بیا ایران، از زندگیت بیزار میشی! مردم باید روزی  ٣ جا  کار کنن  که فقط بتونن، اجاره خونشونو بدن! ملت میرن خونه همدیگه مهمونی، قند و چاییشونو با خودشون میبرن!
شما اینور آبی ها، نفستون  از جای گرم در میاد!
گفتم این حرفای امروز شما ، منو  عجیب گیج و سر در گم کرد! الان من با مشکل بزرگی روبرو شدم!
پرسید  با چی  مشکل  دارین شما ؟!
گفتم  راستش من الان  تو فکر اینم که  امشب که میرم تو کافه و کاباره ، ویسکی و کنیاک و شامپاین میخورم مزشم  شراب و آبجو،به حال شما اونور آبی ها اشک بریزم یا به شما ها حسودی کنم و به  بدبختی و بیچارگی  خود ما ، اینور آبی ها زار زار گریه کنم!